Sen insansın!

Suskunsun, tepkisizsin ve balık hafızalısın. Biatçısın, yeri geldiğinde linç güruhusun.

Çocuklarının ırzına geçilirken bile boynun kıldan incedir. Eşin, kardeşin, baban ölür madenlerde, inşaatlarda, fabrikalarda kader diye sineye çekersin.

***

Öfken patlar, çapulcu olursun meydanlarda. Provokatör müsün yoksa? Sende mi vatan hainisin? Terörist misin nesin sen? Korkaksın, döneksin, küfürbazsın, ırkçısın, mezhepçisin…

Hastalıklı bir beynin var senin. At gözlüğüyle bakıyorsun hayata. Sığınır gibi yapıyorsun Allah’a, kitaba… Kokuşmuş bir bezirgansın oysa…

***

Ayrışmanın tarafı oluvermişsin…Gözü kapalı kabullenmişsin. Sen de tek tipliliğin kalıbına gönüllü girmişsin. İtaatkar bir inkarcısın şimdi. Şüphecisin… Komşuna, öteki mahallenin çocuğuna, koltuğunun altında kitap taşıyana, el ele tutuşmuş sevgililere nefretle bakıyorsun. “Bunlar gavur mu?” diye düşünüyorsun. Beyninin içi karmakarışık. “Bu kafirlerin hepsi gebertilmeli?” diye düşünüyorsun.

***

Örgütlüsün. Sen de artık örgütlü bir cehaletin neferisin. Dini, mezhebi kendi ırkına göre yorumladığın için el kadar çocuklar iştahını kabartıyor. Kız çocukları okumasın, daha 12’sinde, 13’ünde senin gibi babası, dedesi yaşında bir adamın koynuna sokulsun istiyorsun.

Eğer ille de okumaları gerekiyorsa haremlik-selamlık istiyorsun?

***

Ne zamlar, ne işsizlik, ne yoksulluk, ne bunca rezillik, Allah’sızlık, kitapsızlık umurunda bile değil. Kültür, sanat, eğitim, bilim, doğa, tarih dediğin ne ki… Ülkenin değerleri yerle yeksan edilirken “Elhamdülillah”, İsrail’den Suriye’deki müslümanların üstüne bomba yağdırılırken, “Allahu ekber!” nidasını yükseltensin. Ne zaman kan seli aksa, leş yiyici bir yaratık gibi bir sırtlan gülüşü belirir yüzünde. Tanıyorum seni. Çok yakından tanıdığım, bildiğimsin.

***

Oysa sen barış istiyorsun. Sen aydınlığın tarafısın. Sen özgürlük istiyorsun. Bütün özlemin tam bağımsız bir ülkedir senin. Sen mahpuslardasın, sen alanlardasın, sen haykırıyorsun, sen insanca bir yaşam istiyorsun. Adalet istiyorsun biliyorum. Sol göğsünün altındaki cevahiri karartmamışsın. İyi ki de karartmamışsın. Sen vicdansın. Sen aslında çürüyenle çürüten arasında, öldürenle yaşatan arasında, aynı topraklarda yaşıyorsun. Sen insansın. Sen ayrıştırılmış bir ülkenin gerçeğisin. Sen halkımsın!