Üzerinde çok konuştuğumuz konu ekonomi. Birde Mart ayından beri devam eden pandemi süreci devam edince çıkılmaz bir hal var.
Bu süreç insanlık âlemi için çok zor bir dönem ve nasıl atlatılacak diye çözüm arayışları içinde insanlar. “Bu süreç içinde hastalıktan ölmeyen insanlar Ekonomi sorunları yüzünden hayatlarını kaybettiler”!
O kadar mı kötü?
Evet, o kadar kötü bir hal var ki, Savaş deseniz bu kadar insan ölmez!
Dünya Genelinde hastalık nedeni ile bir milyon insan hakkın rahmetine kavuşmuş, onun on katı insan iş yerlerini kapatmış, bir o kadar insan eşinden ayrılmış. Yani felaket bir durum var ortada. Buraya nasıl geldik? çok yazdık çizdik, Fakat buradan nasıl çıkarız konusunda hiçbir arayış yok gibi geliyor bana. Cılız Ekonomi paketleri dışında evine ekmek götürmeye çalışan insanlar için ciddi bir çalışma gören varsa bana da anlatsın.
Hastalık öncesi insanlar altı gün çalışır Pazar günlerini ailelerine ayırır o altı günün yorgunluğunu çıkarır. Gerçi kendine çalışan esnaf bazen haftanın yedi günü çalışır dinlenmeyi sadece gece yapardı, ondada geçimsiz bir eş varsa oda sorundu.
Pazartesi sabahları Gazeteye genelde yaya gidiyorum, benimkide iş hani, hep yaya gidiyorum zaten! Konumuzun başlığı ekonomi gibi araba alamadık henüz.
Geçtiğim iş yerleri önünde bütün dükkânlar boş ve içindeki çalışanların yüzü asık! Neden belli, ya hastalık yüzünden insanlar tedirgin, yâda, işyeri kapanıp kapı dışarı konursam ne olur halim meselesi.
Birde bunun işveren tarafından bakarsan hepten felaket, sonrası malum, ülkede işlenen cinayetlerin veya intiharların sebebi budur genelde.
Aslında her daim yaşadığımız pazartesi sendromu vardır, okula giden, işe giden insanlar tatil modundan kurtulamadığı için Pazartesi hep sorun olmuştur.
Ama bu pazartesi sorunu Pazar’dan dolayı değil işsizlikten veya insanların dışarı çıkamamasından dolayı. Şimdi şunu diyebilirsiniz haftanın diğer günleri çok mu hareketli? Hayır, o zaman sorunun kaynağı Pazartesi değilmiş sorun tüm günler, bunu değiştirmez isek ülke çok daha sorun yaşayacak.