okuyucu Başlığı

Biraz eksik var.
DAHA DOĞRUSU ”TOPTA” EKSİK :))
Kimse alınmasın.
Biz Adana Papaz Mahallesi Sokak Çocukları kimseden korkmaz , gerçeği söyler , yazarız.
Niye ?
İçinde yaşadık , büyüdük her şeyin.
Lise bitince Adana’dan koptuk.
Lise bitime kadar 6 yaşımızdan itibaren akla gelen her işte çalıştık Adana’da.
Ben bu fabrika’da 6 ay kadar , Kimya müh. olarak çalıştım.
Sümerbank yerine ona buna vermişlerdi Ulu Çınar Milli Mensucatı.
Makinalar yanlış ve eksik seçilmişti , yeni alınan.
Belli ki yeterli para yoktu.
Olay’ın da aslı , İş’te ADANALI yoktu.
Gelen şu , bu para basacaktı aklınca.
Personel Adanalı değil , deşirmeydi.
Zaten kökten Adanalı Mühendis alınmaz gizli kuralı 1950’lerden beri yürürlükte idi buralarda da.
Hepimizi Adana sevdalısı bizleri Adana dışına , mümkün olduğu kadar uzağa ( :)) ) sürgün ettiler.
Sadece iplik , dokumadan söz ediliyor.
Oysa Tüm Türkiye’ye yağlık ( tülbent ) , kefen bezi , boyalı masa örtüsü , perdelik üretti ”Terbiye”dediğimiz iplik , dokumanın devamı fabrika bölümünde.
Adana Fabrikalar Kombinedir.
Bunu en iyi bizim gibi Türkiye’nin her bölgesindeki Tekstil fb.ları ve fason boyahanelerinde çalışmış Adanalı Tekstil’de uzmanlaşmış ,Tekstil işletmeler kurmuş olanlar gözlemleyebilir.
Ve Adana Tekstili’nin Gücü burada ortaya çıkar.
İlk Örnek ama ”tam” Örnek Milli Mensucat.
Kütlü girer.
Mağaza’ya ( veya konfeksiyondan )tüketiciye gider , Adana Tekstil İşletmeleri’nin fabrikadan çıkan ürünleri.
Ancak , her şey eksik anlatılır Adana’da.
Adanalı ”örtülür” gerçek başarının hakkı verilirken.
Eğer , KÖPRÜKÖY’DEKİ PAMUK ARAŞTIRMA , başında Halide Edib’in oğlu Dr. Ziraat Genetik Y.Müh. ve O’NUN TÜM aDANA SARI SICAKLARINDA yeni sulu tarım tohumu ekerek , olgunlaşınca topluyarak laboratuvara getirip analizlerini yapan yüzlerce , binlerce fedakâr insan olmasa ve en kaliteli tohum cinsleri bulunamasa Adana Seyhan Barajı ( daha sonra GAP Barajları ) , kanal ağları yapılır mıydı , sulu tarım
üretimi 600 kg dönüme patlatılabilir mi idi.
Ben Adana Erkek Lisesi’nde okurken yazın Pamuk Araştırma’da çalıştım.
Burada Müh. olmaya karar verdim ve oldum , Edebiyat mezunu olmama rağmen.
Bu Araştırma Lâb.u öyle bir Ruh ile iş üretiyordu ki.
Urfa Ceylan Pınarı , Adana Hacı Çiftlikleri’ne gider sıcakta ”marsık” olmaya aldırmaz , eker , toplar , haftalar sonra Adana’ya , Eve dönerdik , fazla bir yövmiye de veremezdi Araştırma kimseye.
Orada FEN ne Matematik ne , Genetik ne , Ziraat ne Bitki ne öğreniyor biraz meraklı olan.
Sadece ”görüntü” ile yetinme Adanalı.
Pamuğun 1850’de NASIL Çukurova’ya GELDİĞİ DAHİL , Atatürk’ün emrine zorla başeğdirilen okuma yazması olmayan ama sonradan ballı işi görererek Milli Mensucat’ta yatıp kalkan NURİ’nin o fb.ya jandarma ve Vali baskısıyla sermaye koyduğunu iyi öğren.
Orhan Kemâl ( Raşit Öğütçü ) maalesef çok suyuna tirit anlatmıştır Adana’ın , Atatürk’ün ızdıraplar çekerek yaptıklarını.
Adana deyimiyle tüm yazarlarımız ”mavracı”.
Eğitimli , Mühendis değiller neyin nasıl başarıldığını veya nelerin Adana’ya gelen NATO ile saptırıldığını sadece olaya kısır ideolojik gözlükle yarım yamalak bakarak yazıyorlar.
Köy ağası dedikleri Muzafferler’i karı , kız tecavüzcüsü olarak yazıyorlar.
Oysa onlar Fransalar’dan mezun Ziraat Y.Mühendisleri.
Bilimsel ekimlerle tarla bakımıyla üretimi patlatanlar , Adana’ya para akıtanlar onlar.
Kötü niyetli değil yazarlar.
Sadece cahil.
Raşit Öğütçü cahil , Yaşar Göğçeli( Kemâl) cahil.
Adana Cumhuriyet Sanayi Tarihi henüz doğru olarak değil yazma , yanına yaklaşılarak anlatılmadı.
Uzuun yazdık.
Ama işte ”bi kere ” yazdık Adana Plâtformu”na.
Yoksa Sanalı ilk kullanmaya başlıyanlarız biz Gurbetteki Adanalılar.
Tüm Dünya Türk Platformları’na Gerçek Adana’yı , Gerçek Adanalı kimdir , yazıyoruz.
Adana’yı ”yedirmeyiz” !!
Selam , Sevgi , Saygı herkese.