Keşke Çocukken Mutluluğun tamamını kullanmasaydık!

SÜLEYMAN YALÇIN

gercekadana01@gmail.com

Keşke Çocukken Mutluluğun tamamını kullanmasaydık!
Hani hep deriz ya;
“Keşke hep çocuk kalabilsek”.
veya, ana, Babadan çok duymuşsunuzdur “Her şey Çocuklar için”.
yada,
Yaşlandıkça, şimdi “çocuk yaşlarında olsaydım neler yapmazdım”, gibi lafları çok sık duyarız.
ama… hep şunu unuturuz… o yaşlarıda yaşadığımızı ve o yaşlarda ne kadar boş iş varsa yaşadığımızı bilmez gibi, aslında gelmek istenen ömür sonu ve ayak diretmektir ölmemek için.
İşte özlenen neyse, onu hayal gücüne katar gider insanoğlu, ama… neden çocuk yaşlarında bitirdin tüm mutlulukları? saklasaydın ya… yaşlılık dönemlerine azda olsa mutluluklarını.
Hiçi mi Düşünmedin? ileride lazım olur diye.
çocukken o kadar şımartılırız ki, büyüdükçe hayatın hep o şımarıklıkla geçeceğini sanar dururuz, ama, hayatın şamarını yiyene kadardır rüya macerası.
Çocuk dedikte,
Çocuğunda bölgesi var mutluluk yaşamak için.
Hani hep deriz ya,
Senide, benide Allah yarattı diye, ama… Hak, Hukuku, Adalet bile bazen bölgelere göre değişir.
Şimdi düşününün, İskandinav ülkesinde yaşayan bir çocuk ile, Orta Doğu’da yaşayan çocuğun mutluluğu birmi?
Birine Felek, Birine kele, misali “Adaletin bumu Dünya” arabesk şarkıları içinde giden, gelen hayatlar.
* * *
Çocukken keşke mutluluğun hepsini kullanmasa idik diye dedim… ama… öyle çocukluk yaşayan Toplumlar varki, Dünya’ya geldiğine isyan eden oyuncak diye Top mermileri ile yaşamla, ölüm arasında bir yerde yaşamanın acısını yaşamak en kötüsü olsa.
Peki,
Asıl olan neymiş?
zamanı yaşamak, anın en güzelini yaşamak için olumlu bakmakmış hayat.
Yoksa her yaşın mutlulukları vardır, önemli olan onu yakalamakmış.
Yoksa,
Çocukluğunda hiç bir şeye kafa yormadığın için, senin için Büyüklerin çalışıp ekmek getirdiği için mutlu sanmışsın kendini, yani Sorumluluk duygusunu yaşamadan geçen yıllarıdır özlem.
Hep öyle değilmidir? Atalar bile buna yeterince kafa yormuşlar, bir dolu söz söylemişler.
“Sakla samanı, gelir zamanı” demişler.
Demek oluyormuş ki… önemli olan, an itibarı ile yaptığındır, mutluluk için, tee, çocukluğa gitmeye gerek yok, tamammı “Tembel” kardeşim.
seninkisi sadece kılıf uydurmaktır,sorumluluktan kaçmaktır.