Ders Almalıyız!

Her başımıza gelen felaket sonrası söylenen bir söz.

Ders Almalıyız…

Ülkede yaşanan bir dolu yaşanan felaket var. Mesela, Çok uzun süre önce Erzincan Depremi, en belirgin felaket 1998 Adana depremi ve 100 kadar vatandaşın enkaz altında verilen canlar olmuştu.

Söylenen en belirgin cümle bu idi,

Ders Almalıyız…

Hemen bir yıl sonra İzmit ve Adapazarı Depremlerinde çok daha fazla yıkım insan kaybı yaşadı ülke. Haydi bilin Bakalım ilk söylenen kelime neydi?

Ders Almalıyız…

Daha geçen yıllarda yaşanan Sinop ve Kastamonu sel felaketlerinde insanlar öldü.

Ders Almalıyız…

Şimdi burada yüzlerce örnek veririm, fakat, sütunlara sığar mı bilemem.

Şu söz her daim bana söyleyecek kelimesi olmayan insanların söylediği söz.

Peki,

Ders aldık mı?

Sonuç yine devam bir sonraki felakete kadar her şey unutulacak.

Hep şu söylenir Japonya Depremlerle yaşayan bir ülke fakat, çok şiddetli depremler sonra can kaybı sadece belki 10, oda en yüksek değer.

Ders aldık! ama, sözlüye bir türlü kalkamadık, çünkü sözlüye kalksak sınıfta kalacağımızı biliyoruz. Ders alacağımıza önlem alsak nasıl olur?

Herkes müteahhit oldu bu ülkede! Doktor, Galerici, Kuyumcu bir fiil esnaf kâr amacı ev yaptı, insanlara sattı. Hem de değeri olmayan fiyatlara.

Demirden çaldınız, çimentodan çaldınız, Belediye’yi ayarladınız balkon olacak yerleri oda yaptınız. Ne kadar sahtekarlık varsa yaptınız, sadece kendi çıkarlarınız ve cebinize girecek haram para için insanların ölümlerine bakıp yemenize baktınız. Fakat bu sahtekarlık herkese eşit şekilde vurdu, unutmayın doğal felaketlerde herkes eşit. Yani Depreme herkes yakalandı ayrımsız.

Bari yarınları kurtaralım, bundan sonra kanunları uygulayalım, bu İmar barışı denen garabeti seçim yatırımı olarak kullanmaktan vaz geçin.

Ders aldık diyeceğimize her şeyi kanuna göre yaptık diyelim.