Anma mı yapıyorsunuz, hasret mi gideriyorsunuz?

Düşünün,

Hala düşünme yeteneğini kaybetmedi iseniz, neden mi? Etrafınıza bakın

Sadece ekonomi düşünmekten başka şey düşünen varsa böyle cümle kurdum.

10 Kasım, saat 9.05

Nemi o?

O soruyu sorana cevap bile vermem! Diyor ya şair, “Etme cahille sohbet sizi gören iki cahil konuşuyor sanır”. Neyse, meramımızı anlatalım. Atanın ölüm yılı anma törenleri. Atatürk Parkında analım dedik ve oraya hicret ettik.

Dikkatli gözlerle kim gerçekten numara yapıyor diye dikkatle etrafa bakınca zaten dikkat etmeye de gerek yok hesabı herkes Büyükşehir Belediye Başkanın

Arkasında kuyruk olmak için bayağı bir çaba içinde. Neden basit, “bizi de gör” Başkan. Gördü ne oldu yani? Kıyısından kapsından belki geçerde işe girerim, yâda siyasi ahval peşinde olanlar belki beni de yazar diye koşturuyor.

Sonrası daha vahim,

Beş dakika önce başka mekânda öpüştüğü adamı bir daha öpüyor, yan gözlerde kim bakıyor diye dikkat ediyor. Sonrası malum, selfie anları başlıyor! herkesin elinde bende buradaydım demek için çaba sarf ediyor.

Kardeşim Atayı anmaya mı geldin, kendi ahvalin için mi geldin?

Daha önce bir yazı yazmıştım ve orada siz suçlusunuz Cumhuriyetçiler diye.

Yıllardır hep rol yapıp sahayı Dincilere bıraktınız ve sonunda olan oldu, kaybettiniz. Son pişmanlık fayda etmez misali, hala numara yapıyorsunuz.

Peki,

Haydi bunu yaptınız, kaç kişi andınız, bu kadar mı kişisiniz? hepinizin ağzında bir Atatürk söylemi ve Cumhuriyet söylemi fakat orada yoksunuz! …

Orada işte biz böyleyiz diye dosta düşmana gür sesi ile göstermek olmaz mı?

Olmaz kardeşim, çünkü siz numara yapıyorsunuz ve hala kendi ahvalinizin peşindesiniz. İşte bu yüzden Cumhuriyetin etrafı böyle çevrildi.

Suçlusu sizsiniz kardeşim! Kim mi onlar? “Çakma Cumhuriyetçiler”!