oturtmayı denediler! ama,başaramadılar

geriye doğru say deseler bitirene kadar sıkılırsın.

üzerinden tam 81 yıl geçmiş, bırakın yaşamayı, saymaya kalksan ömür gibi gelir.

şöyle bir hafıza yoklaması yapalım.

aile müfredatımızdan kaç kişi hakkın rahmetine kavuştu?

bir dolu insan diyeniniz çok olur sanırım.

mesela,

her daim sevgi ve saygıyla andığınız anneniz, eğer rahmetli olmuşsa,belki ölüm yıl dönümünü hatırlarsınız.

ama…

şunu hiç düşündünüz mü?

Mezarına gidip saygı duruşunda bulundunuz mu?

eğer cevabınız hayırsa unutmaya yüz tutmuşsunuzdur.

gerçi,

Bir ülkeyi kurtaran liderden bahsediyoruz. ama… ne liderler gördük,ülkesinin üretimine kilit vuran.

yaptıklarını tüm Dünya örnek alırken onlar itibarsızlaştırmaya çalıştı!…

iki ayyaş bile dendi…

öyle ya; kendileri gibi yaşamasını isteyen insanlar topluluğu başka Devletlerin liderleri için ülke Bayrağını bile yarıya indirttiler,ama… o Bayrak indirdiğimiz devletler bizim pınarbaşı hareketimiz için kınama yayınladılar.

Şimdi bakıyorum,

herkes Atatürk demeye başlamış, dün küfür ettiğin adamı nasıl şimdi saygıyla anıyorsun? düşündükçe beyin travması geçiriyorum.

Bu gün sabah erken saatlerde kadınlı- erkekli çoluk, çocuk aile yolların etrafında Türk Bayrağı almış, saat 9.05 bekliyordu.

Başta dedim ya;

Anasının mezarında saygı duruşunda bulunmamış bir dolu insan, Atasına saygı duruşu merasiminde bulunuyordu.

o giden beden belki, ama… bıraktıkları ile saygıyı hak ediyordu. yaşamımızın her dakikasında aldığımız nefesin her bölümünde onun eseri var, hele de şimdi  Suriye,Libya ve Yemen halklarını yaşadığı zulmü gördükçe bir daha Atamıza sarılmamız gerektiğini anladım.

81 yıl boyunca her yıl saat 9.05 de ayağa kalkmamızı kıskandılar, oturtmaya çalıştılar, ama, başarılı olamadılar,olamayacaklar.

Bıraktığın eserine sahip çıkan bizler varız Atam, rahat uyu, Türkiye Cumhuriyeti ilelebet yaşayacaktır.