Unutmayacağız

Ölmez ağaçları öldürdüler. Bütün ağaçların ilkini, yani zeytini… Çaylarımız, ırmaklarımız, göllerimiz kuruyor. Peki ne için kim için, niye? Her şey yandaşın selameti için.
*
Milletin a.ına koyan yandaş Cengiz’in inşaatları, şantiyeleri; kaç dereyi, ırmağı mahvetti, kaç cennet parçasını yerle bir etti, biliyor musunuz? Birilerinin selameti için, birileri ölmeye devam etti bu ülkede .
*
Ormanlarımızı, kıyılarımızı, denizlerimizi mahvettiler. Her şeyi öldürdüler, ağacı, kuşu, tohumu, toprağı. En çok da insanı. İşçi öldü, gençler, kadınlar öldü. Ölümlerin hiç ardı arkası kesilmedi, kan seli aktı, kan gölleri oluştu kentlerde, kanla abdest alındı, kana kan istendi, oluk oluk aktı kan işte.
*
Fidan gibi gençler koparılmasın en güzel çağının dalından, sermayenin zehir kusan tesisleri yüzünden onulmaz hastalıklara tutulmasın insanlar, yoksulluğa bağlı hastalıklardan ölmesin hiç kimse ve öyle de olmalı aslında değil mi?
Öksüz yetim kalmasın çocuklar, katil taşeronlara köle pazarı olmasın sevgili yurdumuz. Ama hepsi oldu işte, oldu ve öldü sonra “olmuşla ölmüşe çare yok” denilmeye getirildik. Evet, çare yoktu ama bir daha aynı şey olmasın, her ölümde ‘olmuşla ölmüşe çare yok’ denmesin diye haykırmak, hesap sormak gerekirken; bize güzel ölmeyi öğrettiler, ne yazık ki bu ülkede. Kaderi, fıtratı, takdiri ilahiyi…
*
Aslında sayısız neden vardır bu ülkede ölmek için. Peki, bizim çocuklarımız, gençlerimiz, bu ülkenin insanları, niye ölüyor ya da  neden öldürülüyor? Ve neden hep yoksul çocukları öldürülüyor? Bir avuç egemenin mutluluğu için bizim çocuklarımızın kanını içmeye ne hakları var?
*
Ne diyeceğiz yitirdiğimiz evlatlarımız için; sen saraylar saltanatlar için canını verdin ama ne mutlu ki peygamber ocağından sonra en yüksek makam olan şehadet makamına ulaştın mı diyeceğiz?

Bu ülkede; yoksullar, el kadar çocuklar da öldü. Sahi, bu kadar insan niye öldü? Hırsızların önüne yatanlar, havuzcular, yanaşmalar, katil taşeronlar, sizin için mi? Kan içicilerin ahtapot kollarına teslim edilip mezar taşlarımıza basa basa, bizi yönetenler için mi? Aktroller için mi, kefenli soytarılar için mi, en sapık, kirli, çürümüş, çocukla evlilik fetvası veren yobazlar için mi? HES’ler, nükleer santraller, daha fazla kömür için mi öldük, Allah aşkına?
Ve Uğur Mumcu’nun seslenişinde ithaf ettikleri gibi; yok ediliş halk cevherlerinin ve ölüme yollanan, ölüme terk edilenlerin bir gün mezarlarında güller açacak, bir gün sesleri hepinizin kulaklarında yankılanacak.
Biz bunları unutmadık, unutmayacağız, unutmayacağız, unutmayacağız…