Vurun garibanın ensesine!

Bugün iki konuyu bir ele alacaktım, ancak baktım ki iki konu ile ilgili o kadar çok yazacağım laf var ki sizi bayar fenalıklar geçirtirim, o yüzden ilk konum mülteci hikâyesi olacak, ikincisi de cayır cayır yanan, patır patır acımasızca yaşanan doğa katliamı. 

2020 yılının verilerine göre dünya genelinde 80 milyonu aşan zorunlu göçler yaşanmış. Türkiye dünyanın en fazla mülteciye ev sahipliği yapan ülkelerin başında geliyor.2.Dünya savaşından bu yana yaşanan en büyük mülteci krizini yaşıyoruz. Şimdi en kalabalık kafileler, savaşlar ve katliamların paramparça ettiği Ortadoğu ülkelerinden dünyaya dağılıyorlar. Tabi ki ilk durak komşu ülkeler, yolları da çoğu zaman Akdeniz oluyor. 

Bizim kaderimiz zira konum itibarıyla doğu ve batının geçiş yolu olma gibi bir talihsizlik yaşarken, bizi yönetenlerin bu krizleri doğru planlamayıp, yönetemediklerinden ileri geldiği de bir gerçek. 

Yoksa yüzyıllardır benim ülkem hep göç almıştır ki ben de anne tarafından Bulgaristan Şumlu göçmeniyim. 

Ancak, çocuktum ki bunu çok iyi hatırlıyorum. Ülkemize gelen insanlara sadece bir bölge tayin ediliyor ve asimile edilmeleri bir şekilde sağlanıyordu. Mesela benim anneannem  dedem  ve onarlın anne-babaları Osmaniye’de kendilerine yeni bir yaşam alanı oluşturmuşlardı. Osmaniye’ye hiç gitmedim ancak göçmen köylerinin ya da mahallelerinin olduğunu bilirim. 

Doğudan gelen halkta, genel olarak Yüreğir ilçesinde kendi kültürlerini de yaşatmaya devam ettikleri ancak bu topluma da uyum sağlayacak şekilde kendi düzenlerini kurmuşlardı. 

Keza Adana’da da çocukluğumda bir göç dalgası olmuş onlara da o zamanlar yerleşim alanına uzak olan 100. Yıl civarında yaşayacakları yerler yapmışlardı. Kimi ülkemizde kaldı ,kimi başka ülkelere göçtü gitti. 

Lakin yarı göçmen olarak övündüğüm şey, Adana’nın mizacını olumlu olarak değiştirmeleri, anlayacağınız bu göçler bizi geriletmedi aksine ufkumuzu açtı, bunla birlikte yine Arap ülkelerinden gelen Adanalılar, onlara fellah deriz biz burada, zira fellah çiftçi demektir. Çiftçilik, kuyumculuk ve kebap onlardan sorulur. 

Aramızda yaşanan ki bunu gençler bilmez “Adana’ya sen mi önce geldin, ben mi?” çatışmasıdır hepsi bu… 

Hepimiz birbirimizden çok şeyler öğrendik, kültür aktarmasıyla kültürel olarak geliştik. O yüzden mutfağımız da gelenek ve göreneklerimiz de bu mozaiğin için de çok zengindir. 

Kız aldık, kız verdik şimdi ise hepimiz Adanalıyız. 

Ve bizim hiçbir zaman “defolun gidin, sizi istemiyoruz” diyerek onları hedef almamıştık.  

Evet, kabul etmekte, aramıza almakta çok zorlanmıştık ancak bu kadar insafsız olmamıştık. 

Peki, şimdi ne oluda bu kadar öfkeliyiz ve vicdanımızı bir kenara attık? 

Medyadan kin dolu yorumları okuduğumda gerçekten üzülmeye başladım. Aslında halk olarak, bu öfkeyi de doğal karşılıyorum. Çünkü bizler artık zarar görüyoruz ve yaşam alanlarımız, haklarımız kısıtlanırken onlara sunulan imkânları doğal olarak içimize sindiremiyoruz. 

Peki, gerçekten suçlu olanlar kürem kürem Türkiye’ye gelenler mi? 

Peki, bizlerin hiç mi suçu yok? 

Avusturya Başbakanı Sebastian Kurz’un söylemlerine, “Dışişleri Bakanlığı Sözcüsü Tanju Bilgiç, tepki göstererek “Türkiye, bölgeden kaynaklanan kitlesel bir göç krizinin sonuçlarına katlanmayacak ve yeni bir göç dalgasını da üstlenmeyecektir” sözüyle yanıt veren sözcü neden daha önce bu çıkışları yapmadı? 

Suriye göçünde kimsenin sesi çıkmadı ve şu an ki durumda nerdeyse sayıları bize yaklaşmak üzere. 

Bakın göç idaresinin verilerine göre durumumuz. 

Türkiye’deki geçici koruma altındaki kayıtlı Suriyeli sayısı 23 Haziran 2021 tarihi itibarıyla bir önceki aya göre 11 bin 766 kişi artarak toplam 3 milyon 684 bin 412 kişi oldu. Bu kişilerin 1 milyon 746 bin 253’ünü (%47,4) 0-18 yaş arası çocuklar oluşturuyor. 0-18 yaş arası çocukların ve kadınların toplam sayısı ise 2 milyon 609 bin 722 kişi. (%70,8) 

 Ne oldu şimdi, para vaadinde bulunan olmadı mı? 

Ayrıca, bu insanların buralara gelerek rezil rüsva olmalarına çanak tutanlara kusmamız gerek bu öfkemizi… 

Ve farkında mıyız? Bilmiyorum, aslında biz artık bizlikten çıkmış durumdayız ve bazen insan olduğuma da utanır oldum. 

Diğer memleketleri bilmem, ancak üç kuruşa Suriyeli kadınları alarak ev açanları, elinde bebesiyle ona para verip yatanları, ucuz diye çalıştıranları, oy versinler diye de tabelalarının Arapça yazılmasına,hiçbir vergi istenmemesine şahitlik edenlerdenim.Ha unutmadan aptal aptal evlerini Suriyeli olduğu için iki katına kiralayanları ve satanları da bilirim.    

E.. şimdi ne oldu?  

Yönetenler bu insanları para alacağız diyerek buraya getirerek elbette suçluyken, halk olarak ya bizler? 

Onların etinden sütünden yararlanmadık mı? 

Bırakın insancıkları hedef almayı… Asıl hedef alınacak kitleye de hiç birimizin gücü yetmiyor, yetenler de havan da su dövüp duruyor. 

Eğer biz onlara, her imkânı sunarsak bu insanlar niye gitsin ki? Nasıl olsa çalışıyor ve bir şekilde geçmiyorlar. Aslından kanı bozulan bizleriz. 

Siz hiç, savaştan kaçan bir ailenin gerçekten gözlerine baktınız mı? 

Siz hiç, organlarını yitirmiş bir çocuğu gördünüz mü?  

Siz hiç, aslında kendi memleketin de iyi bir iş sahibi hayat süren ancak burada yaşına rağmen ayakçılık yaptırılan bir adamın yüzündeki “aman ha, işten çıkarmasınlar da ben her dediklerini yaparım” mahcubiyetini gördünüz mü? 

Kızmamız, kindarlık yapmamız gerekenler bizi yönetenler, onlar değil… 

Zira, bu ülke zaten yedi milletin barındığı toprakla Türkiye Cumhuriyeti olmadı mı? 

Ve Afganlılar, evet çoğu erkek… Suriyeliler gibi… 

Neden? 

Bunu da ben yazmayayım başım belaya girer, ancak  çetin ve acımasız günlerin bizi beklediği çok açık ve seçik ortada… 

O yüzden bırakın küçük düşünmeyi ve oyunuza da ülkenize de sahip çıkın… 

Allah yar ve yardımcımız olsu! 

Şimdilik her zaman olduğu gibi hoşça kalın akıl ve beden sağlığınızı korumaya çalışın!   

Seray  LEVENT

ÖZGECAN ÇOCUK YUVASI ve KULÜBÜ

0322.4582496-4583053

http://www.ozgecancocuk.com

http://www.facebook.com/ozgecancocuk…

[İleti kısaltıldı]  Tüm iletiyi görüntüleEk alanı